Had ik dit jaar al een ‘foto van het jaar’ aangewezen? Zo ja, dan ruil ik die bij deze in, zo nee, dan is dit tot nader order de foto van het jaar. Hij siert vandaag de voorpagina van het Limburgs Dagblad. Hij is van LD-fotograaf Ermindo Armino, die al vaker prijzen in de wacht heeft weten te slepen. Het onderschrift krijgt meteen een plaats op de shortlist van beste onderschriften: ‘Deze fan in Basel heeft grote moeite de deceptie te verwerken’. Zegt u dat wel.
Was die hele oranje karavaan al een beschamende vertoning die grote delen van de consumenten in West-Europa zich zal doen afkeren van de producten uit een dergelijk onserieus land – deze plaat van apocalyptische betekenis reikt nog aanzienlijk verder. Hier zien wij niets minder dan de ondergang van het avondland, gepersonifieerd in een vrouwspersoon in kennelijke staat en in een erg ordinaire houding in een straat waar het oproer kraait en waar elk ogenblik de Hunnen, nee natuurlijk: de Arabieren de hoek om zullen stormen op van die kleine kekke paardjes, ten einde haar langs achteren de genadeslag toe te brengen.
Waarmee teven de stelling van Rinus Michels definitieve profetische waarde heeft gekregen: voetbal is oorlog, al bedoelde de oude en inmiddels naar de hemel vertrokken trainer zijn woorden wellicht anders dan in de samenhang met deze absolute en totale failliete boedel.
Maar komaan, wie zegt dat de beschrijving van de foto wel klopt? Misschien was de vrouw gestruikeld, en was ze nu op zoek naar de parelketting die bij haar val van haar hals was gegleden. Of ze had net een rake klap in ontvangst mogen nemen met de gummiknuppel van de Zwitserse oproerpolitie die zoals bekend keihard en genadeloos pleegt toe te slaan – terwijl zij onschuldig liep te winkelen. Misschien ook was zij een zwerfster die een plekje aan een nader onderzoek onderwerpt, alvorens er het moede hoofd te rusten te leggen.
Er is veel onzekerheid in de wereld.
Maar het blijft wat mij betreft de foto van het jaar. Kijk alleen eens naar die perfecte compositie!