Bij het uitrijden van de parkeerplaats van het A4 hotel op Schiphol zag ik het ineens: wat is hier alles smal en benauwd, zelfs de lengte en de breedte van parkeerplaatsen – een uurtje later in Den Haag konden we meteen wennen aan het verschijnsel, dat parkeerplaatsen in Nederland nooit breed genoeg zijn om iedereen te laten uitstappen, zonder dat je met je deur een andere auto raakt.
En nog even later de parkeerplaats van een supermarkt: die was dus nog niet vol, maar het was dan ook maandagmiddag. In Amerika heb je op alle dagen van de week bij elke supermarkt gegarandeerd ruimte voor nog eens minstens tweehonderd auto’s. Als Amerika iets is, dan is het land van de ongekende ruimte.
Een oude, reeds lang gestorven collega was in het buitenland geweest en schreef in het personeelsblad een verbouwereerd artikel, waarvan de eerste onsterfelijke zin luidde: ‘Canada is een geheel ander land dan Nederland.’ Ik kan er nu aan toevoegen: dat geldt des te sterker voor het land daaronder, de Verenigde Staten van Amerika. Dat vinden Amerikanen en Canadezen trouwens ook van elkaars landen, begrijp ik intussen.
Rijdend over de eindeloze plains was het me al opgevallen dat ‘Nederland ook een geheel ander land is dan Amerika’. Bij terugkeer valt je dat meteen op: hoe ‘plain’ Nederland ook is, nooit zie je ergens een vergezicht waaraan een huis ontbreekt – meestal zie je meerdere huizen. Zelfs in de drukbevolkte County Los Angeles zie je door je voorruit geregeld een gebied waar absoluut geen mens woont en zo te zien ook nooit iemand is geweest. En daarbuiten is het meer ‘leeg’ wat de klok slaat dan wat ook.
Over die County Los Angeles gesproken: ik heb een aantal Amerikanen tot grote hilariteit weten te brengen door te vertellen dat die gemeente ongeveer de omvang heeft van heel Nederland – ik heb het niet nagemeten, maar ik zal er niet ver naast zitten.
Nog iets geleerd, aan de andere kant van het water?
Zeker wel. Daar is bijvoorbeeld de multiculturele samenleving al flink verder op streek dan bij ons. In de drankzaak waar wij onze dagelijks bubbels betrokken, zag ik de eigenaar en de bediende en twee politieagenten met elkaar staan praten. In het Spaans. Op het vliegveld van LA werken vrijwel uitsluitend Japanners (kunnen ook Chinezen of Koreanen zijn.) Alle tankstations en taxi’s zijn in handen van mensen uit het Midden-Oosten en omstreken.
Maar de blanken zijn er nog altijd voluit de baas. Ze hebben de mooiste huizen en de dikste auto’s.
De assortimenten in Nederlandse en Amerikaanse winkels en dergelijke zijn de laatste vijftien jaar enorm op elkaar gaan lijken, ik ben zelfs een H&M en een Aldi tegengekomen.
En Nederlandse supermarkten zou ik toch nog enkele waardevolle aanbevelingen willen doen voor uitbreiding van het assortiment. Bijvoorbeeld: T-bonesteaks van anderhalf à twee kilo.
Maar vooral jelly beans. En als toppunt: Jell-O, die wij vroeger trilpudding noemden maar in de jaren vijftig van de vorige eeuw hebben achtergelaten. Je hebt het tegenwoordig ook in chocoladesmaak.
De aardbeien zijn in Amerika trouwens ook veel lekkerder dan hier.
____________
De foto nam Djamila door de voorruit van de camper, ergens in Kansas.