Achter me staan zes leidinggevende biografieën van Hitler die ik allemaal met grote interesse heb gelezen. Een arme gek, in drie woorden; nou ja, arm, ligt er maar aan wat je daarmee bedoelt. In ieder geval een gek wiens gekte een heleboel luitjes in zijn tijd goed uitkwam, zo lang als het duurde en succes had. Je moest wel heel wat verduren, als de duistere snoren spuuglok beroepshalve je dagelijkse gezelschap was, met name de urenlange monologen waren berucht onder Hitlers aanhangers.
En nu zie ik ineens dat het gratis dagblad DAG, dat vooral bekend staat om de leuke grappen met het woord DAG, achter de scoop van de eeuw is gekomen, achter een feit dat ik vergeefs heb gezocht in de duizenden pagina’s over Hitler die ik met rode oortjes tot me heb genomen.
Hitler hoestte namelijk broek. En niet zo’n beetje. DAG brengt het met een geinige kop: Hitler stonk een uur in de wind. Voelu um? Wind! De grote Leider van het minstens zo grote Duitse Volk stond de godganselijke dag te ruften; zijn entourage haalde enigszins opgelucht adem als de leider der bruinhemden (bruinhemden! voelu um?) naar de plee moest, want het laten van scheten ging ook nog wel eens gepaard met natte emanaties, een teken dat er weer een scheut diarree onderweg was. Hitler ging als het ware over zijn bruine hemd een bruine trui aantrekken die hij eerst nog moest breien.
Ik haal even de DAG aan: ‘Hitler probeerde op verschillende manieren van zijn vervelende kwaal af te komen. Hij besloot mede om deze reden vegetarisch te worden. Vlees zou een te zware belasting vormen voor zijn maag en darmen. In een vleesloos leven zouden zijn scheten minder stinken, dacht hij.’
Dat is nu zo tragisch: ben je de alleenheerser van West-Europa, vermoei je de wereld met je toespraken en je gaskamers (gaskamers!) zou je eigenlijk overal schijt aan kunnen hebben – doe je alle mogelijke moeite te zorgen dat je niet stinkt! Nee, dan Lodewijk de Veertiende, die zat gewoon de hele dag op de pot en denk maar niet dat ze in Frankrijk AirWick hadden in die tijd. Zelfs een beetje wassen onder de armen en in het kruis was er niet bij, in de hogere kringen werden daarover de wenkbrauwen gefronst.
Maar Hitler dus niet, die wilde van het gestink af, misschien vond hij het zelf ook wel erg stinken, hoewel ik weinig mensen ken die hun eigen lucht onuitstaanbaar vinden.
Hoe dan ook, ik heb twee vragen, waarvan er een mij wordt aangereikt door een van de mensen die reageerden op het bericht in DAG: ‘Willen wij dit weten?’ En de andere vraag is uiteraard: waarom komen we daar nu pas achter? Hoe komt het dat die boeken achter me er geen melding van maken?
Maken ze er geen melding van? Misschien is het me ontschoten omdat ik het geen belangrijk aspect van de Voerder vond, toen ik die boeken las, kan best. En denk maar niet dat ik nu al die duizenden pagina’s weer ga zitten doornemen op zoek naar de scheten van Hitler. Dat lukt niet in een poep en een scheet, zou ik op populaire toon willen opmerken. En er is geen reet aan, bovendien.
____________
Bij de foto: 'Ik moet poepen!'