Bij vrouwen waren we het al gewend. Henny Stoel verdween met het grootste gemak als presentatrice van het NOS Journaal wegens te oud en ook anderen moesten om die reden het veld ruimen. Vooral vrouwen. Met Philip Freriks was het bijna gebeurd. Bijna.
De TROS maakt nu geschiedenis door een oude man eruit te gooien. Ze wijzen de laatste beroepsboekenlezer van Nederland de deur. Martin Ros, bij het niet-lezend publiek vooral bekend van ’Interpolis – glashelder’.
Even om misverstanden te voorkomen: Martin Ros lijkt mij ook een vreselijke kerel, want behalve beroepsboekenlezer is hij ook beroepsvrijgezel en beroepsouwehoer. En ook zijn manie voor wielrennerij neemt hem tegen mij in. Maar hij is ook een zielsverwant van mij, want volgens de legende leest hij elke dag minstens één boek, is zijn huis (ik meen in Putten) één grote opslagplaats van boeken en dan niet keurig geordend maar in de vorm van een zwijnenstal; hij heeft geen telefoon en geen computer, maar blijkbaar wel een tv. Het meeste klopt niet, maar dat van die boeken, Ik ben helaas niet in de gelegenheid elke dag één boek te lezen, al lees ik wel elke dag in een boek.
En je kunt hem horen op zaterdagmorgen omstreeks half elf, Radio 1, TROS Nieuwsshow. Daar schreeuwt hij zich in ademloze geestdrift door ‘recensies’ heen van de boeken die hij de afgelopen week heeft gelezen en die hij wil aanprijzen. Vaak helemaal niet de elders op radio en tv gehypte werkjes in de trant van ‘Hoe val ik twaalf kilo af in twee weken door me kapot te vreten’ van Olga Slagter. Maar herhaaldelijk heeft hij in zijn eigenaardige keuze – veel geschiedenis, maar ook veel erotisch getinte romans – een boek aangeprezen dat ik spoorslags ben gaan halen, naar later bleek: terecht. Ik noem van de laatste maanden het boek ‘Vrouwen van Mussolini’.
Het grote probleem dat Mieke van der Wey en Peter de Bie, die de Nieuwsshow (een heel aanhoorbaar programma) presenteren, met hem hebben, is dat hij, eenmaal op dreef, niet te stoppen valt. Als met name De Bie niet streng ingrijpt lult Ros tot diep in de nacht door. Dat zal ook wel een van de redenen zijn waarom deze krasse, zij het enigszins morsige (ik denk dat hij thuis een krom pijpje rookt) zeventiger de laan uit moet. Hij vecht dat weliswaar aan, maar hij gaat het verliezen. En dan verliezen wij ook, want deze lastpost kon mensen wel enthousiast maken voor boeken.
Daarom verwonderde het me ook wel een beetje dat Ros gisteravond bij Pauw & Witteman aanvankelijk weliswaar ook alle sluizen open gooide, maar tijdig werd afgeserveerd. Omdat er een Turkse mevrouw aan de beurt was. Hij zat de verdere uitzending licht verbijsterd van de een naar de ander te kijken met zijn ongeschoren hoofd en zijn smoezelige kleren en zei boe noch bah – het ging ook niet over boeken ‘maar alleen maar over geld.’ Dat was het enige dat hij nog te berde bracht.
Een gemiste kans. Ik zag aan zijn gezicht dat hij dacht: had ik maar een boek bij me. Dat zou ik althans gedacht hebben. (Ik heb altijd een boek bij me.) En hij zou natuurlijk helemaal ‘true to type’ zijn geweest als hij écht een boek ter hand had genomen. Maar misschien is boeken lezen voor Ros te intiem om open en bloot op tv te laten zien. Zoiets als poepen.
________________
De foto is afkomstig van deze website: www.cubra.nl/.../fransvanameijde.htm
Daar is ook de beschrijving te vinden, die ik hier gedeeltelijk aanhaal: De foto was een van de twaalf portretten die Frans van Ameijde maakte en die samen een kalender vormden (voor het jaar 2000, neem ik aan) die werd uitgegeven door drukkerij Groels in Tilburg, met als vormgever Hans Lodewijkx. Het zijn de twaalf favoriete lezers van recensent Ed Schilders.
Laatste reacties