Zouden we niet verschoond blijven van schitterende aanbiedingen op het gebied van mobiele telefonie, omdat de markt intussen verzadigd is? Dus dat iedereen een mobiele heeft, of twee? Ik meen toch zeker te weten dat ik dat een poosje geleden ergens heb gelezen.
Maar niets is minder waar. Gisteren heb ik twee aanbiedingen gekregen die bijna grenzen aan het ongelooflijke. Eerst word ik door KPN gebeld, op mijn mobiele telefoon, door een jongeman die me op opgefokt vrolijke toon meedeelt dat hij een ontzettend leuk bericht voor me heeft…
‘Kan ik me nauwelijks voorstellen.’
‘Sorry?’
‘Dat ik uitgerekend van KPN een ontzettend leuk bericht krijg.’
‘Eh, ja. Ik mag u namelijk geheel gratis een maandlang e-mailen en internetten met uw mobiele telefoon aanbieden.’
‘Maar dat wil ik nou net niet.’
‘Meneer, dat is toch fantastisch? Als u op reis bent?’
‘Op reis heb ik een boek bij me.’
‘Een boek?’
‘Ja, weet je wel, zo’n heel pak papier, aan elkaar vast. Lé-zen.’
‘Ja, oh ja. Nee, maar het is toch prettig dat u onderweg even de sportberichten kunt checken, of de beurskoersen. Bankzaken.’
‘Laten dat nou net drie dingen zijn die me geen zak interesseren. Bovendien, ik reis nauwelijks. Ik heb die telefoon alleen voor noodgevallen.’
‘Ja maar, onderweg uw mail checken, internetten.’
‘Schitterend. En na die maand van u ben ik daar aan verslaafd en ga ik die verslaving met goudgeld betalen.’
‘Eh… Ik hoor het al, u lijkt me niet geïnteresseerd.’
‘Waar haalt u dat nou vandaan… Meneer, luister es. Kunnen we dit gesprek beëindigen? Uw vrolijkheid begint me tegen de borst te stuiten.’
‘Sorry? Oh, eh, nou, goedemiddag dan maar.’
Daarna van Vodafone de aanbieding om een heel jáár gratis mobiel te mailen en te internetten. Ook al zo’n beroepsvrolijkerd.