Twee issues die de dag van gisteren tekenden: ‘Bos Atlas blundert met carnavalsnamen’ en ‘Clairy Polak hoort als eerste dat R. Verdonk het lidmaatschap van de VVD opzegt’.
Ik begrijp dat met name het eerste de betrokkenen zeer heeft aangegrepen. ‘Blunders’, hoor ik mompelen, ‘Belediging’, ‘Pijnlijke fouten’, ‘Dom en belachelijk’.
De redactie van de Bos Atlas heeft, naar ik mag aannemen als vroege carnavalsgrap, in de jongste editie een kaart van de provincie Noord-Brabant gevoegd waarop de namen vermeld staan die de ‘agge mar leut het’-gemeenschap in haar humorloze boertigheid aan de eigen plaats van inwoning geeft ten tijde van de carnavalsviering. En daar ontbreken er in de nieuwe Bos Atlas een hele hoop aan! (Een min of meer volledige lijst staat hier). Ik schat dat dit, desgewenst, oprichting van een politieke partij rechtvaardigt, die zich dan tegen Bos gaat richten, want dat soort begripsverwarring moet je wel hebben, wil je succes boeken.
Algemene verwarring is ook aan de orde in de VVD. De VVD is vanouds een partij van liberale conservatieven, een eigenaardige contradictio in terminis, als u mij vraagt, trouwens. Meestal keurige mensen, verder, doen geen vlieg kwaad; hun enige zwakheid is dat ze vaak de verleiding niet kunnen weerstaan om een deel van hun Kamerzetels binnen te halen vanuit het antidemocratisch grauw.
Hoogtepunt op dat gebied was Hans Wiegel, die net als Rita Verdonk géén standpunten van betekenis had, maar wel een aardappel in de keel en eigenaardig taalgebruik. En vooral die kin. Dat is al sinds Mussolini bekend: je hoeft geen standpunt te hebben, je moet een kin hebben, en die kin moet je vastberaden vooruit kunnen steken. Ooit werd de VVD plotseling groot doordat een deel van het electoraat aan die kin van Wiegel had gezien, dat hij – nadat hij (in hun primitieve ogen) de dictator van Nederland zou zijn geworden – de zwartjes op een lek schip de Noordzee op zou sturen.
De truc is ook al eens geprobeerd door Fortuijn – geen programma, wel een kin – maar intussen is wel duidelijk dat als er niet vlak voor de volgende verkiezingen een Marokkaan twee of meer politieagenten overhoop steekt, de vijver waarin Rita samen met Blonde Dolly (uit het Jocusriëk) zit te hengelen, beperkt blijft tot een zetel of vijfentwintig (wat ook al godgeklaagd is) en dat de VVD terugkeert naar haar roots, weer gezellig conservatief-liberaal wordt en tevreden met twaalf zetels in de Kamer een Dixielandplaatje opzet.
Ik lieg trouwens als ik beweer dat Rita geen programma heeft: ze zei gisteravond al tegen de therapeutisch glimlachende Clairy Polak dat ze, geheel in tegenstelling tot Blonde Jocus, de koran niet wil verbieden. Nou, dan zijn de problemen van Nederland natuurlijk helemaal opgelost.