Je kunt je toch deerlijk vergissen. Toen Nederland voor het eerst sinds 1948 troepen stuurde naar een plaats waar wellicht gesneuveld zou worden, wist iedereen het zeker: bij de eerste doden trekken ze de troepen terug uit Afghanistan.
Daar werd inderdaad gesneuveld, maar de terugtrekking gebeurde niet. Natuurlijk was er meteen discussie, en het werd alom verschrikkelijk gevonden dat er doden waren gevallen, de gesneuvelden werden uitbundig betreurd, men begon reikhalzend uit te kijken naar het moment waarop onze overgebleven jongens onbeschadigd konden terugkeren in de veilige kazernes en we Uruzgan met een opgelucht hart de rug konden toekeren: we hadden ons best gedaan, nu moesten anderen het maar eens gaan doen.
Maar de eerste schroom is nu voorbij, de politici hebben gemerkt dat de kiezers het lang niet zo erg vinden dat er doden vallen als werd verwacht. Andere landen die de Nederlandse troepen zouden kunnen vervangen, blijken er geen zin in te hebben (‘er zouden wel eens doden kunnen vallen’) en dus staat het langzamerhand wel vast dat na een proeftijd voor een paar jaar onze jongens een vaste baan in Uruzgan zullen krijgen, compleet met sneuvelkans.
Dus die arme Tim Hoogland kreeg vrijdagavond van Balkenende een vroom kruis na in de vorm van enige gemompelde gemeenplaatsen. De premier ging daarna snel door naar belangrijker zaken, zoals de al of niet noodzakelijke koopkrachtreparatie met een half procent voor PvdA-stemmers. Het moment nadert waarop sneuvelen in Uruzgan hoogstens nog een klein berichtje op pagina 3 oplevert.
Ik ben in Engeland wel eens in de kathedraal van Winchester geweest, die helemaal vol hangt met aandenkens aan vergeten helden, gevallen in het kader van vergeten veldslagen in inmiddels verdwenen landen of anders wel in een lange tijd vergeten land als Afghanistan. In Nederland hadden we tot nu een obscuur monument in Roermond voor de gevallenen van de laatste koloniale oorlog, óók al door Nederland verloren zoals alle voorgaande.
De Nederlandse discussie over de zinloze deelname aan deze nieuwe zinloze oorlog bestaat nu nog uit geleerde betogen over de mate waarin onze Apache helikopters inzetbaar zijn tijdens het (zinloze) sneuvelen.
Dus ik zeg het nog maar eens: het Nederlandse leger heeft niets te zoeken in Afghanistan. Gewoon, omdat het een hopeloos land is, die gesneuvelden in Winchester zouden er over kunnen meepraten. Afghanistan kunnen we net zo goed vergeten als de meeste van de tweehonderd landen die deze aardkloot telt.
En Tim Hoogland had ongetwijfeld een mooie bijdrage kunnen leveren aan de wederopbouw van Nederland, zonder het risico daarbij te sneuvelen.