Echt een onderwerp voor een ouderwets potje Hollands jennen: het referendum. Als jullie een beetje hadden opgelet, dan zou je weten dat uw columnist al vaak genoeg heeft duidelijk gemaakt dat je een referendum vooral moet houden in Zwitserland, maar dat het overbodig is en zelfs misstaat in een land met een op evenredige vertegenwoordiging berustende parlementaire democratie. Bij de parlementaire verkiezingen kies je een parlement dat bij voorkeur bestaat uit mensen die verder kunnen kijken dan hun neus lang is en bovendien een beetje thuis zijn in allerlei zaken die wat ingewikkelder zijn dan ‘wat eten we vanavond’. Daarna hoef je je zelf niet meer te vermoeien met verkiezingen die ineens ‘referendum’ worden genoemd.
Wie een referendum nodig vindt, wantrouwt het parlement; dat mag, maar het parlement is wel gebaseerd op de wil van de kiezers en het wezen van de parlementaire democratie is, dat niemand ooit helemaal zijn of haar zin krijgt. Als naar jouw zin het parlement andere dingen beslist dan jij zou willen, dan stem je de volgende keer op iemand anders, of voor mijn part helemaal niet. En wie niet stemt, moet zich verder nergens mee bemoeien.
Zelden in de politiek zulke kinderachtige argumentaties gehoord als deze week. ‘De vorige keer hebben we daar ook een referendum over gehouden, dus moet het nu wéér,’ hoorde ik Jeroen Pauw, die steeds slechter geïnformeerd begint over te komen, vrijdagavond roepen. Hij vat natuurlijk wel samen wat in het café leeft.
Europa moet in de gaten worden gehouden, dat ben ik met de Eurosceptici eens. In diezelfde P&W zat vrijdag Neelie Kroes, die zich een slaperige en lijzige toon heeft aangemeten en dan weet je: opletten! Nu pakt ze Bill Gates, straks ons! Maar die waakzaamheid moet dan wel zo weinig mogelijk worden uitgevoerd door het oproepen van nieuwe misverstanden – in Nederland zou bij wijze van spreken per referendum het uittreden uit de EU bewerkstelligd kunnen worden, omdat het electoraat Geert Wilders en Rita Verdonk zo zielig vindt omdat ze zo gepest worden.
Of omdat de dochter van Jan Marijnissen uit de gemeenteraad van Oss is gepest, ik noem maar een willekeurige zijstraat.
Wat me dan tegenvalt is dat er nauwelijks een partij overblijft waar ik dan wèl op zou kunnen stemmen. Nou ja, ik zal Femke eens een e-mail op poten sturen, dan draait ze wel bij. Hoewel ik natuurlijk wel weer de makke heb dat vrouwen niet naar me luisteren. Boehoehoe.