‘De foto’s in Opzij zijn minimaal bewerkt met Photoshop, dat wil zeggen dat er geen lichamelijke correcties zijn aangebracht… De reclames (bedoeld wordt: advertenties, SB) in dit blad vallen overigens buiten deze actie’.
Mooi, die laatste zin: want als er één wereld is waarin alles gephotoshopt is, inclusief de kwaliteit van het gebodene, dan is het wel die van de reclame.
Wat is dat, photoshoppen? Die vraag stelt zich nu menige lezer.
‘Photoshoppen’ is het bewerken van digitale foto’s met behulp van het computerprogramma Photoshop van de firma Adobe, die nauw gelieerd is (was) aan het computermerk Apple, dat door vrijwel alle fotografen nog steeds wordt gebruikt bij het be- en verwerken van digitale foto’s.
De serieuze beroepsfotograaf maakt zijn foto’s in het zogenaamde RAW-format, waarbij de foto’s een grote hoeveelheid informatie meekrijgen waardoor ze achteraf heel nauwkeurig aangepast kunnen worden. Dat is in veruit de meeste gevallen geen kwaadwillige manipulatie, integendeel: je kunt er bijvoorbeeld achteraf de juiste witbalans mee kiezen, waardoor de kleuren van de foto zo dicht mogelijk bij de realiteit kunnen worden gebracht. Wolkenloze hemel, bewolkte hemel, licht van een gloeilamp, licht van een TL-buis, allemaal dingen die de kleuren van foto’s kunnen beïnvloeden. Met PS kun je die manipulatie ‘door de natuur’ terugdraaien, zoiets.
Mijn portret hier rechtsboven is gemaakt in een restaurant; ik zat twee meter van de grote ramen, en links van mij scheen een laagstaande, felle zon de ruimte binnen. Het meeste licht kwam door een raam op het noorden, waar ik dus dicht bij zat. Dat werpt een gunstig licht op mijn huidkleur, die ik dan ook niet bewerkt heb, maar die normaal anders is. Ik heb alleen het contrast licht aangescherpt, in Photoshop. De foto is gemaakt in JPEG-format, dat vooral is uitgevonden om foto’s in een acceptabele kwaliteit snel (dus gecomprimeerd) beschikbaar te hebben voor nieuwsmedia. (De J staat voor ‘journalist’). Maar de kwaliteit is feitelijk zo laag, dat je de foto’s in dat formaat alleen maar in de vernieling helpt door er veel aan te klooien. Dat gaat met RAW dus eindeloos veel beter. Maar RAW gebruiken vereist vakmanschap.
De discussie in Opzij is ontstaan nadat enkele geïnterviewden hadden geklaagd dat ze op de foto’s bij het interview wel erg mooi waren gemaakt. Feministische types, uiteraard. Volgens mij vinden veel vrouwen (en mannen) het wel prettig, om lekker bijgewerkt in de krant te komen. Niet geopereerd, toch mooi, wat wil je nog meer. Sinds de uitvinding van de digitale fotografie zijn de blote dames in de Playboy ook appetijtelijker dan ooit.
Vanmorgen sloeg ik het Volkskrant Magazine op en zag daarin de portretten van Carice van Houten en vooral van Sylvia Witteman. Beide duidelijk en behoorlijk bijgewerkt, als je het mij vraagt. Ik zie met name Sylvia Witteman nog voor me zoals ze optrad in het tv-programma van haar (peet)oom Paul: een leuke vrouw die het niet in de eerste plaats van haar uiterlijk moet hebben. Maar op de foto bij haar column in VK Magazine ziet deze ruim veertigjarige eruit als een maximaal 25-jarige schoonheid met een onaards regelmatig gezicht, fraaie oogleden, vooral die, en een zeer verleidelijke mond. Prachtig. Dank je, Photoshop! En houwen zo.