Het is met een enigszins verduisterd gemoed dat ik hier moet melden dat ik mezelf heb afgesloten van mijn oude internetpagina, met het complete archief er achter. Niks verloren, natuurlijk: voorzover typisch internet staat het sinds 20 februari al bij Typepad – hier dus – en het archief heb ik uiteraard ook thuis op de harde schijf en een paar cd-rom’s staan.
Op 18 oktober was de licentie van het dotcomadres 'santebrun' afgelopen. Ik had die naam ‘gehuurd’ van Lycos Europe, die ook de host was van mijn vroegere webpagina’s, eerst een gratis pagina die nog altijd hier te bereiken is, maar die ik op 18 oktober 2002 stopte om over te gaan op een betaalde pagina.
Dat was typisch een pagina waar je veel kennis voor nodig had en ik heb het drie jaar lang een ware crime gevonden om er mijn gedachten op kwijt te kunnen. Verschillende keren is de site ook enkele dagen tot een week uit de lucht geweest, en uiteindelijk ben ik, mede daartoe aangezet door Guido t’Sas, op zoek gegaan. Hij vond dat mijn site iets van een weblog had, en dus ging ik daarmaar weer eens naar op zoek.
Ik aarzelde daarover, omdat ik al enkele keren een weblog had aangemaakt, maar daar met dezelfde problemen geconfronteerd werd. Ik wilde stukjes schrijven en publiceren en niet computeren, althans zo weinig mogelijk.
Ik kwam toevallig terecht op de weblog van Adriaan Jaeggi die ergens onderaan de pagina had staan, dat die gehost werd (een host is een gastheer, in dit geval een computer die voor gastheer speelt) door Movable Type, waar ik tot dan toe nooit van had gehoord. Dat bleek onderdeel van Six Apart, en Six Apart had ook Typepad in de aanbieding, die me na enig onderzoek echt heel simpel leek. Een uurtje later had ik een werkende weblog en een maand later betaalde ik vol vreugde voor een jaar webbologie. Met de naam die jullie intussen wel kennen.
Ik schat het aantal mensen dat wel eens bewust naar mijn pagina heeft gekeken op ongeveer driehonderd, al is het gemiddelde bezoek rond de 35 per dag. De meeste daarvan gebruikten aanvankelijk natuurlijk het gemakkelijke dotcom adres, en ik zie dat nog altijd een percentage van degenen die mijn pagina bezoeken, het via dat adres doen. De oude pagina verwees door naar deze. Het zou zonde zijn die mensen te missen. Het zou ook zonde zijn die mooie naam aan de vergetelheid prijs te geven.
Dus heb ik die naam nu gehuurd van de firma NetworkSolutions. Vervolgens moet je zorgen dat de nieuwe naam ook naar de weblog wijst, en daar ben ik mee bezig, waarbij ik moet melden dat een groot deel daarvan mijn verstandelijke vermogens te boven gaat. Inmiddels wijst de naam al niet meer naar de oude pagina.
Met weemoed denk ik aan de zieleroerselen die nu een naamloos en onbereikbaar bestaan leiden op een computer van Lycos Europe, die ergens in Frankrijk staat. En ik neem me voor voor u te dansen en te springen als nooit tevoren.